Beequeen to projekt dwóch holenderskich muzyków – Freeka Kinkelaara (członka Captain Black, Destroyed Music, Doc Wor Mirran, Flow, Freiband, Goem|fdw, Goem, Information Aggression, Kapotte Muziek, Montage Op Lokatie, Pick-Up, Post-Destruction Music, Shifts, Surge, Tobacconists, Violet Shifts, Wander, Wasp King i Zebra) oraz Fransa de Waarda (znanego też z Beautiful Glassbottom Boat, Brunnen, Gazza November, Honeymoon Production, Rotating Chickens, Wander, Wasp King), których twórczość pod tym szyldem można określić jako połączenie takich stylistyk, jak drone, ambient i dream pop. Formacja powstała w 1998 roku i od tamtego momentu na jej koncie znalazło się ponad 20 albumów, wydanych w różnych wytwórniach na całym świecie. Obaj artyści spotkali się na niwie muzycznej już znacznie wcześniej – w zespole Thu 20 – wspólnie prowadzili też program radiowy Art And Noise. Po raz pierwszy zaistnieli jako Beequeen z inicjatywy Edwarda Ka-Spela, lidera słynnej grupy Legendary Pink Dots, który potrzebował specjalnego i odpowiedniego supportu dla koncertu w Utrechcie. I z tej właśnie okazji, 13 stycznia 1989 roku, zespół po raz pierwszy wystąpił na żywo przybierając nazwę zaczerpniętą od pracy niemieckiego artysty konceptualnego Josepha Beuysa, zatytułowanej Bienenkönigin. Przez wiele lat istniejąc tylko jako duet, skład poszerzył się w 2007 roku wraz z dołączeniem do formacji wokalistki Olgi Wallis, która wsparła muzyków swoim głosem na jednej z płyt. Twórczość Beequeen najczęściej określana jest jako eksperymentalny dream pop. Grupa zdecydowanie bardzo rzadko pojawia się na scenie – podczas 21 lat jej istnienia zagrała zaledwie około 40 koncertów (wszystkie można pobrać z internetu poprzez witrynę Music For The Head Ballet. Stylistyka formacji ciągle ewoluowała – od 1988 do 2002 roku jej muzyka oscylowała w przestrzeniach eksperymentalnego ambientu i drone. Najważniejszymi wydawnictwami z tego okresu są Time Waits For No One z 1994, Music For The Head Ballet z 1996 i The Surrough Gate, wydana w 1997. Począwszy od albumu Owliness z roku 2002, muzyka grupy ulega zmianie, poprzez zastosowanie w utworach nowych elementów, jakimi były struktury i wokale, zaczerpnięte z muzyki popularnej. Od tego czasu ich twórczość rozwinęła się w unikalną kombinację eksperymentu i popu. W chwili obecnej zespół pracuje nad swoim nowym albumem studyjnym, który będzie nosił tytuł Port Out Starboard Home.
W 1999 roku obaj muzycy założyli swoja własną wytwórnie o nazwie Plinkity Plonk (jej nazwa stanowi odniesienie do szczególnie krytycznego określenia ich muzyki w jednej z recenzji). Wytwórnia podczas swojego istnienia wydała ponad dwadzieścia płyt takich artystów, jak De Fabriek, Legendary Pink Dots, Darren Tate, Mirror czy oczywiście Beequeen. Większość z nich jest wydawana w niskim, limitowanym nakładzie i z ręcznie drukowanymi okładkami.
Oprócz samego Beequeen De Waard udziela się obecnie między innymi w formacjach Freiband, Kapotte Muziek, Goem i Zebra; jest także wydawcą Vital – internetowego magazynu poświęconego w całości muzyce eksperymentalnej i prowadzi wytwórnię Moll and Korm Plastic Records. Kinkelaar, oprócz swojej podstawowej grupy, jest teraz muzykiem Brunnen i The Beautiful Glass Bottom Boat.
Obaj muzycy, przy pomocy swojego zestawu elektroniki i innych niesprecyzowanych instrumentów, proponują utwory kryjące pełne mrocznych i majestatycznych pejzaży dźwiękowych.