Jesteś tutaj

ENERGIA DŹWIĘKU- KLASYKA KINA NIEMEGO Z MUZYKĄ NA ŻYWO

7.12.2024

Zapraszamy, na specjalne pokazy czterech klasycznych dzieł kina niemego z autorską muzyką wykonywaną na żywo:

GODZ 16:00:
„Muszla i Ksiądz” 39’56 min
„Pies andaluzyjski” 21’27 min

muzyka na żywo: IGOR GAWLIKOWSKI

”La Coquille et le Clergyman" (1928), w tłumaczeniu „Muszla i Ksiądz”, to jeden z najbardziej znaczących filmów awangardowych i surrealistycznych tamtej epoki. Wyreżyserowany przez Germaine Dulac, francuską reżyserkę pionierską w dziedzinie kina eksperymentalnego, film oparty jest na scenariuszu napisanym przez Antona Artauda, znanego dramatopisarza, aktora i teoretyka teatru. W rolach głównych występują Genica Athanasiou, Alex Allin, Lucien Bataille.  Film opowiada historię księdza, który zostaje pochłonięty przez swoje obsesyjne pragnienia, w szczególności niezdrową fascynację piękną, ale niedostępną kobietą. W filmie pojawiają się metaforyczne obrazy, które przedstawiają wewnętrzne konflikty duchownego, próbującego pogodzić swoje pragnienia z obowiązkami religijnymi. Film powstał w oparciu o scenariusz Antona Artauda, jednego z najbardziej znanych surrealistów, który później opracował teorię „teatru okrucieństwa”. Mimo współpracy z Dulac, Artaud krytykował ostateczną wersję filmu, twierdząc, że reżyserka nie zrozumiała w pełni jego wizji. Konflikt między twórcami odzwierciedla różnicę w podejściu do surrealizmu i kina: Dulac bardziej koncentrowała się na wizualnych eksperymentach i abstrakcyjnych formach, podczas gdy Artaud podkreślał dramatyczny wymiar ludzkiej psychiki.

 

"Un Chien Andalou"(1929) (oryginał ma 16 minut, tutaj w tej wersji 21 min 27 sek)  (pol. Pies andaluzyjski) to jedno z najważniejszych i najbardziej znanych dzieł kina surrealistycznego, które miało ogromny wpływ na rozwój awangardy filmowej. Film został wyreżyserowany przez Luisa Buñuela we współpracy z Salvadorem Dalí, jednym z najsłynniejszych surrealistów XX wieku. Premiera filmu odbyła się w 1929 roku w Paryżu i od razu wzbudziła kontrowersje oraz zachwyt w środowisku artystycznym. W rolach głównych występują: Simone Mareuil, Pierre Batchef. "Un Chien Andalou" nie ma tradycyjnej fabuły w klasycznym sensie. Jest to ciąg niepowiązanych ze sobą scen, które przedstawiają chaotyczną i pozornie nonsensowną narrację, pełną szokujących i symbolicznych obrazów. Film jest zaplanowany tak, by wywoływać podświadome emocje, nie próbując tłumaczyć wydarzeń w logiczny sposób. Przykładem jest słynna scena otwierająca, w której Buñuel przecina brzytwą oko kobiety, co od razu wywołuje skrajne reakcje u widzów. Buñuel i Dalí stworzyli scenariusz filmu w oparciu o swoje sny. Postanowili, że nie będzie on zawierał żadnych racjonalnych połączeń między scenami, odrzucając tradycyjną narrację i logikę przyczynowo-skutkową. Film miał być wyrazem ich fascynacji psychologią, zwłaszcza teoriami Zygmunta Freuda, dotyczącymi snów i podświadomości.

Igor Gawlikowski -  gitarzysta, kompozytor, eksperymentator, autor i współautor muzyki do 16 spektakli teatralnych, 5 słuchowisk radiowych, 6 performansów. Współzałożyciel i artysta interdyscyplinarnej grupy Karbido  w jej realizacjach : "Stolik" oraz audio performance'u "Table around Cage”- artystycznego dialogu Karbido z Johnem Cage’em, "Music 4 Buildings" - eksploracji związków muzyki i architektury; Trylogii " Samogon - Cynamon - Absynt" -cyklu multimedialnych koncertów powstałych w wyniku współpracy z ukraińskim pisarzem Jurijem Andruchowyczem.
W 2017r. skomponował - złożone z 12 utworów, interdyscyplinarne "Oratorium Ziemi" na chór (Wielki Chór Młodej Chorei). W 2019 stworzył specjalny performance pt „Słowa", poświęcony twórczości artystów zrzeszonych w Galerii ArtBrut.
W latach  2019 - 2021 współpracował z Pawłem Romańczukiem będąc koordynatorem twórczego projektu "współpracy niemożliwej”, osób niesłyszących z osobami niewidzącymi  pt. "To jest możliwe!”. Członek  zespołu Małe Instrumenty.  Brał  udział w projekcie integracyjnym Brave Together, Brave Inclusive oraz Brave Kids - edycja rzeszowska. W latach 2022 -2023:  pomysłodawca, artysta i organizator "oddolnego wydarzenia kulturalnego" pt. "Szłam Poetycki", czyli dwóch edycji interdyscyplinarnych spotkań artystów z różnych środowisk twórczych Wrocławia.

 


GODZ 18:30
„Słońce i cień” (Soleil et ombre),  53 min,
muzyka na żywo: ROSA VERTOV

Słońce i cień (Soleil et ombre) to fascynujący dramat osadzony w hiszpańskiej prowincji, który w mistrzowski sposób łączy elementy romansu i tragedii. W centrum opowieści znajduje się Juana, wiejska dziewczyna pracująca w tawernie swojego wujka, która zakochuje się w przystojnym torreadorze. Ich związek zdaje się rozwijać, aż do momentu, gdy mężczyzna poznaje jasnowłosą, żądną przygód Cudzoziemkę, co wywołuje tragiczne konsekwencje dla wszystkich zaangażowanych.

Film jest przekonującym studium odrzuconego uczucia, pozbawionym nadmiernej melodramatyczności. Jako autorskie dzieło Musidory (właśc. Jeanne Roques, 1889–1957), która pełniła rolę producentki, scenarzystki, współreżyserki oraz odtwórczyni dwóch głównych ról kobiecych, Słońce i cień stał się ważnym głosem w historii kina niemego.

Pierwsze wykonanie na żywo muzyki skomponowanej do filmu Słońce i cień przez zespół Rosa Vertov odbyło się 14.09.2024 roku podczas wydarzenia SOUNDS OF SILENTS 2. Warszawskie Dni Filmu Niemego, które organizowane jest przez kolektyw Siostry Archeo.

Reż. Musidora, Jacques Lasseyne, 1922, Francja scen. Musidora na podstawie noweli „L’Espagnole” Ernesty Stern; zdj. Frank Daniau-Johnston; obsada: Musidora, Antonio Cañero, Simone Cynthia, Paul Vermoyal, Miguel Sánchez

ROSA VERTOV
Zespół został założony w Warszawie przez cztery muzyczki. Zaczynały grać jako przyjaciółki z jednej szkoły, a w 2014 roku ich drogi przecięły się z wydającym muzykę niezależną polskim labelem Crunchy Human Children Records. W 2015 roku wydały na kasecie debiutancką EP- kę. Ich pierwsza płyta długogrająca “Who Would Have Thought?”, zawierająca dziesięć autorskich, dream popowych kompozycji, ukazała się w 2017 roku. Od tego czasu grały na licznych festiwalach i koncertach nie tylko w Polsce, ale również w Niemczech, Ukrainie, Węgrzech, Czechach czy Korei Południowej. Najnowszy materiał zespołu zaprezentowany jest na albumie “Reflected In” (2023). kasia dziąg :: bas, klawisze, wokal zosia jakubowska :: perkusja, wokal julia szostek :: gitara prowadząca, klawisze, wokal, efekty
 

 

 


GODZ 21:00
„Golem” 76 min

muzyka na żywo: AGRESSIVA 69

Golem (niem. Der Golem, wie er in die Welt kam) – niemiecki film ekspresjonistyczny z 1920 roku w reżyserii Paula Wegenera i Carla Boese. Ostatnia i najbardziej znana część trylogii Wegenera, zainspirowanej legendą o Golemie i powieścią Golem Gustava Meyrinka - dwie pozostałe to Golem (niem. Der Golem, 1915, film zachował się we fragmentach) i Golem i tancerka (niem. Der Golem und die Tänzerin, 1917, film się nie zachował). Jest uznawany za jeden z pierwszych horrorów w historii kina oraz za jeden z klasycznych niemieckich filmów niemych.

Agressiva 69: Historia grupy zaczyna się w przełomowych czasach lat 80 i 90. Założycielami  są Tomek Grochola i Jacek Tokarczyk, do których później dołączył Robert Tuta. Nowym perkusistą jest Filip Mozul. Agressiva 69 znana jest jako reprezentant pełnego energii, rockowego czy wręcz rock’n’rollowego podejścia do muzyki industrialnej. Postawy pokrewnej temu, co reprezentowali KMFDM, Young Gods, Ministry czy Revolting Cocks. Losy Agressiva 69 zazębiają się z pionierskimi czasami sceny w postkomunistycznej Polsce. Nie sposób rzeczowo opisać zmiennych losów bandu, warta podkreślenia jest rola jaka Agressiva 69 odegrała dla popularności muzyki industrialnej w środowiskach dalekich muzyce eksperymentalnej. Twórczość A69 ewoluowała w różnych kierunkach. Grupa przyjaciół zawsze prezentowała się jako świetny zespół na żywo. Była kultowym bandem środowiska fanów Depeche Mode w Polsce, chociaż ich muzyka była zupełnie odległa od brzmienia DM. Dla fanów  najważniejsze są przełomowe albumy Deus Ex Machina i Hammered By The Gods