Jesteś tutaj
ZOVIET*FRANCE (UK)
Zoviet France – zapisywane także jako $OVIET:FRANCE:, Soviet France, :zoviet-france: czy :zoviet*france: – to grupa pochodząca z Newcastle w Anglii, jeden z najbardziej znaczących zespołów powstałych w nurcie muzyki industrialnej. To formacja anonimowych postindustrialistów, dronologów, pseudo-etnomuzykologów i dźwiękowych terrorystów, których badania i działalność zaprowadziły w kierunku fikcyjnych kultur, w których rzeczywistość w wyraźny sposób miesza się z marzeniem sennym. Już od samego momentu powstania w 1980 roku, Zoviet France dokonało radykalnego artystycznego mariażu z tanią technologią starych rejestratorów dźwięku, z samodzielnie konstruowanymi chałupniczą metodą akustycznymi instrumentami, z prymitywnymi urządzeniami samplującymi i zapętlającymi dźwięk. I dzięki takiemu instrumentarium kolektyw wykreował unikalny słownik postindustrialnej dźwiękowej hipnozy. Podczas trzech dekad swojego istnienia przez grupę przewinęło się wielu członków – między innymi Neil Ramshaw, Peter Jensen, Robin Storey (działający pod szyldem Rapoon), Lisa Hale, Paolo Di Paolo, Mark Spybey (Dead Voices on Air) czy Andy Eardley. Obecnie jako Zoviet France występuje jej współzałożyciel Ben Ponton wspomagany przez Mark Warrena.
Muzyka formacji oparta jest na dronowych strukturach przeciwstawionych rozbitym rytmom i zanikającym, pełnym dysonansów melodiom. Ich wczesne wydawnictwa były opisywane jako dzieła sytuujące się gdzieś pomiędzy muzyką konkretną i plemienną. Artyści nagminnie wykorzystywali zaniedbywane w oficjalnej kulturze techniki i źródła dźwięku – takie jak nagrania starych przekazów radiowych, zabawkowe instrumenty czy nagrania terenowe – często radykalnie przemienione i zapętlone. Muzycy stopniowo dodawali do swojej twórczości elektroniczne elementy, pomijając jednak zdecydowanie komputerowe techniki kompozycyjne. Sięgając korzeniami punka, post-punku, new wave i industrialu, zespół skorzystał z punkowego etosu nieskończonych możliwości i stał się kreacją samą w sobie. Tworzone przez artystów utwory nie były utworami w jakimkolwiek tradycyjnym tego słowa znaczeniu, lecz dźwiękowymi labiryntami, z których część była tak zadziwiająco kompleksowa, że w większości przypadków muzycy nie byli w stanie odtworzyć ich potem podczas występów na żywo. Z tego właśnie powodu ich koncerty zawsze zawierają improwizowany materiał.
Próbując w najprostszy sposób, najbardziej zrozumiałymi słowami i definicjami opisać muzykę projektu, można stwierdzić, że jest to dark ambient z silnym wpływem muzyki etnicznej. Jest tu wiele plemiennych rytmów perkusyjnych, zaśpiewów i orientalnych elementów, zanurzonych dronach, pętlach i samplach typowych dla industrialnych grup z lat osiemdziesiątych. Grupa potrafi kreować melodyjne i rytmiczne utwory, wypełniając je jednak niecodzienną aranżacją, atonalnym noisem i repetycjami zapewniającymi atmosferyczny szkielet. Zespół wciąż kontynuuje odkrywanie piękna tkwiącego w hałasie, podążając ścieżką łączenia abstrakcyjnych dźwiękowych kolaży i elektronicznej manipulacji z bruitystycznym wykorzystaniem swojego oryginalnego instrumentarium.