Jesteś tutaj
CENT ANS DE SOLITUDE (F)
Arcydzieło światowej literatury, najważniejsza powieść iberoamerykańskiego realizmu magicznego czyli Sto lat samotności Gabriela Garcii Marqueza dało swoją nazwę legendarnemu francuskiemu projektowi industrialnemu Cent Ans de Solitude, założonemu w połowie lat 80-tych przez Jean-Yvesa Milleta, twórcę uznanej wytwórni Les Nouvelles Propagandes. Ten projekt szybko zyskał status kultowego – nie tylko ze względu na wysoką jakość sygnowanej tą nazwą muzyki, ale też po części dlatego, że formacja doczekała się tylko jednego wydawnictwa, kasety Les Enfants De L'Oubli, którą wypełnia powstała na fali pierwotnego industrialu ciężka muzyka, pełna mrocznej atmosfery, repetycyjnych struktur i szczątkowych melodii. W utworach formacji idealnie splata się bezkompromisowość prekursorów industrialnych eksperymentów z atmosferycznością pionierskich darkambientowych płyt, gdzie mechaniczny hałas łączy się w jedno z minimalistycznymi, szczątkowymi melodiami. Tak jak i nazwa projektu, tak ta muzyka kojarzy się z samotnością i wyobcowaniem jednostek w postindustrialnych społeczeństwach współczesnego świata i tak jak w powieści, która zainspirowała powstanie tego projektu, mimo surowej, czasami wręcz brutalistycznej dźwiękowej formy, wygrywanej przede wszystkim na amplifikowanych instrumentach, skonstruowanych z kawałków zezłomowanego metalu, odnaleźć można spore pokłady poetyckości i melancholii.